پلاسمای جفت شده القایی(Inductively Coupled Plasma) مدل 5900 SVDV یک ICP-OES یا اصطلاحا طیف بین نشر نوری ساخت کمپانی Agilent است که برای آزمایشگاه های با رتبه بالا و تعداد نمونه زیاد طراحی شده است و با بکار گیری تکنولوژی SVDV امکان استفاده همزمان از دو حالت Radial(شعاعی) و Axial (محوری) را در یک مرحله آنالیز در اختیار کاربر قرار میدهد. این تکنولوژی باعث استفاده حداقلی در مصرف گاز آرگون و مواد استاندارد خواهد شد.

ویژگی های اختصاصی Agilent 5900 SVDV ICP-OES  عبارتند از:

• استفاده از تکنولوژی Synchronous Vertical Dual View (SVDV) یا بینش دوگانه در پلاسمای عمودی امکان استفاده همزمان بکارگیری پلاسمای محوری و شعاعی را در یک مرحله آنالیز در اختیار قرار میدهد که در وقت، استاندارد و انژی و گاز آرگون بسیار صرفه جویی خواهد شد.
• سیستم Integrated Advanced Valve System (AVS) یا سوپاپ یکپارچه پیشرفته باعث افزایش سرعت و کاهش میزان چشمگیر مصرف آرگون خواهد شد در حالی که همچنان دقت بالایی در آنالیز خواهید داشت.
• نرم افزار هوشمند IntelliQuant که داده ها را از کل محدوده طول موج می گیرد و به شما امکان می دهد در مورد نمونه های خود اطلاعات بیشتری کسب کنید، تداخل های طیفی را شناسایی کنید و توصیه هایی را برای اطمینان از دریافت پاسخ های مناسب در هر آنالیز ارائه میدهد.
• سیستم Early Maintenance Feedback (EMF) با بیش از 100 سنسور تمام اجزا و قطعات دستگاه را بررسی و عیب یابی میکند و بهترین پیشنهاد ها را به صورت هوشمند به کاربر، برای رفع عیب ارائه میدهد که خود باعث کاهش نیاز به متخصص فنی برای بازدید و کاهش هزینه نگهداری خواهد شد.
• سیستم Neb Alert، مرتبا بر عمرکرد نبولایزر نظارت می کند و هنگام نشت یا کثیفی نبولایزر برای جلوگیری از هزینه های اضافی هشدار میدهد.
• ابزارهای هوشمندی مانند تصحیح پس‌زمینه نصب شده (FBC)، تکنیک منحنی پردازش سریع خودکار (FACT)، تصحیح مزاحمت بین عناصر (IEC)، شست‌وشوی هوشمند، که حدس و گمان را از Develop روش حذف می‌کند و عیب‌یابی خودکار را انجام می‌دهد.
• نرم افزار ICP Expert Pro که به صورت استاندارد در مدل 5900 گنجانده شده است امکان خروجی نتایج را بصورت مستقیم به Microsoft Excel فراهم می سازد و امکان رقیق سازی خودکار را در صورت نیاز فراهم می سازد.

Catalogue 5900 ICP OES Agilent

کلیاتی از پلاسمای جفت شده القایی یا ICP

پلاسما جفت ‎شده القایی (Inductively Coupled Plasma)، از جمله روش‎های طیف‎ سنجی نشری (Emission) است که اتم‎سازی در آن به کمک پلاسما تولید شده توسط یک گاز بی ‎اثر که عمدتاً آرگون (Ar) است، صورت می‌پذیرد. از این روش برای آنالیز عنصری (Elemental Analysis) بیشتر عناصر به جز آرگون (گاز بی‎اثر) استفاده می‎شود. به مجموعه‌ای از الکترون‌ها و یون‌های مثبت گازی (بی‎اثر) که دارای انرژی و دمایی بالا هستند، پلاسما گفته می‎شود، هرچند به دلیل بالا بودن غلظت این دو جز (کاتیون و الکترون) در کل بار کلی پلاسما تقریباً صفر است.

 تجهیزات دستگاهی
پلاسما جفت‌شده القایی(Inductively Coupled Plasma) از یک مشعل با سه لوله متحدالمرکز از جنس کوارتز تشکیل شده است. درون هر لوله گاز آرگون (با سرعت جریان‎های متفاوت) جهت خنک کردن و همچنین انتقال نمونه به درون پلاسما جریان دارد. نمایی از مشعل و سایر اجزا ICP در شکل 1 آورده شده است. در بالای یکی از لوله‎های مشعل (بلندترین لوله) یک سیم‎پیچ القایی (Induction Coil) وجود دارد که نیروی آن توسط یک ژنراتور امواج رادیویی (RF Frequency Generator) تأمین می‎شود.
جرقه تولید شده به کمک سیم‎پیچ تسلا (القایی) سبب یونیزه شدن گاز آرگون می‎شود. یون‎ها و الکترون‎های حاصل از یونیزاسیون با میدان مغناطیسی تولید شده توسط سیم‎پیچ القایی برهم‎کنش می‎دهند و در نهایت سبب ایجاد جریان الکترون و یون‌ها در مسیرهای مدور و مشخصی در سیستم می‎شوند. اتم‌های یونیزه نشده آرگون در درون پلاسما در اثر برخورد با ذرات باردار، یونیزه شده و بدین ترتیب محیط پلاسما در طول آزمایش پایدار باقی می‎ماند. دمای پلاسما بسیار بالا و در حد 10000K و دانسیته جریان الکترون در حد 10¹⁵cm⁻³ است.
نمونه به کمک گاز آرگون (که در لوله کوارتز مرکزی با فشار 1 l/min جریان دارد) به قسمت بالای لوله‌ها که حاوی پلاسمای داغ است، هدایت می‎شود. نمونه می‎تواند به فرم بخار گرم متمرکز (Aerosel) یا پودر بسیار ریز وارد مشعل شود. پس از تبخیر، تحت تأثیر انرژی الکترون و یون‌های محیط به اتم‎های تشکیل‎دهنده خود تبدیل شده و در نهایت در محیط بسیار گرم پلاسما برانگیخته می‎شوند. پرتوهای نور ساطع شده از عناصر پس از عبور از یک تکفام‌ساز (Monochromator) به آشکارساز تکثیرکننده فوتون (Photomultiplier) می‌رسند تا شدت آن اندازه‎گیری شود. بدین ترتیب امکان تشخیص و اندازه‎گیری غلظت عنصر مورد نظر را فراهم می‎آورد.
با رسم منحنی شدت خطوط طیفی حاصل از دستگاه بر حسب غلظت عنصر مورد نظر(منحنی کالیبراسیون)، می‎توان غلظت عناصر را به راحتی تعیین کرد. این منحنی خطی بوده و به دلیل نشر زمینه کم (Low Background) دارای حد تشخیص بسیار پایینی است، به طوری‌که برای بیشتر عناصر در محدوده یک تا صد میکروگرم در لیتر (ppb) است.
در مقایسه با روش‎های نشری دیگر از جمله شعله (Flame)، در این روش اتمی شدن کامل‎تر و همچنین مشکل مزاحمت‌های شیمیایی نیز به مراتب کمتر است. نکته جالب دیگر این است که به دلیل غلظت بالای الکترون آزاد در پلاسما، مزاحمت ناشی از یونیزاسیون اتم‎ها در این روش بسیار ناچیز است (نشر از یون با نشر از اتم خنثی می‎تواند متفاوت باشد). از مزیت‎های دیگر این روش این است که اتمی شدن عناصر در یک محیط خنثی شیمیایی انجام می‎گیرد؛ در نتیجه با ممانعت از اکسیداسیون آنالیت (گونه مورد تجزیه)، زمان ماندگاری (Lifetime) بالاتر و حساسیت اندازه‌گیری نیز بیشتر می‎شود. عدم توزیع یکسان دمایی در روش‎هایی مثل جرقه (Spark)، قوس (Arc) و شعله (Flame) سبب ایجاد مشکلاتی مثل خودجذبی (Self Absorption) و خودوارونگی (Self Reversal) می‎شود. در حالی که یکسان بودن دمای قسمت‎های مختلف پلاسما سبب حل این مشکلات و افزایش دامنه خطی (Linear Range) این روش تا چند برابر می شود و در کل کارآیی تکنیک را بالا می‎برد.